Siena en een lentedag in Florence
Door: marjoleinnijbakker
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
18 April 2011 | Italië, Firenze
Hallo lieve allemaal,
Afgelopen zaterdag ben ik met de trein naar Siena geweest. Siena ligt ongeveer anderhalf uur rijden(76 km) met de trein van Florence. Met de trein ga je deels door de Chianti streek, maar van de wijndruiven is nog niet zo veel te zien: de bomen zijn allemaal nog kleine stronkjes waar net de eerste groene blaadjes en takken aankomen. Het station van Siena ligt niet echt in het centrum. Je moet eerst door een winkelcentrum om bij de bus te komen en met de bus kun je dan naar de stad. Je kunt ook lopen van en naar de stad, dit duurt ongeveer een half uurtje. Via de hoofdstraat kom je uit op het belangrijkste plein van de stad, namelijk het Il Campo (in NL: het veld). Dit schelpvormige plein ligt tussen drie bergen in en is supermooi om te zien, en om even van te genieten in de zon. Op het plein staat ook een kopie van de fonte Gaia (vrolijke fontein). Ter ere van het voltooien van de watervoorziening van Siena kreeg Jacopo di Piero della Quercia, een beeldhouwer en zoon van een goudsmid uit Lucca, de opdracht om een fontein te ontwerpen. Hij heeft meer dan tien jaar aan de fontein gewerkt. Het water van de fontein is afkomstig uit een 30 km lang aquaduct. op de dichte zijden zijn reliëfs en sculpturen aangebracht van onder meer de verdrijving van
Adam en Eva uit het paradijs en de legendarische ontstaansgeschiedenis van Siena. Vervolgens ben ik naar het Piazza del Duomo gelopen, waar je de dom en de doopkapel van Siena kunt bewonderen. Na een verdere wandeltocht door de stad en een zoektocht naar de Chiantiwijn met de rieten onderkant, heb ik het Convento di S. Francesco bezocht. De Chianti wijn met de speciale onderkant is overigens niet in een normale wijnwinkel te verkrijgen, volgens mij kopen alleen de touristen die wijn. Het Convento di S. Francesco is vooral bekend door het relikwie van het gemummificeerde hoofd van de heilige Catharina van Siena, één van de twee patroonheiligen van Italië, die in 1461 heilig werd verklaard. Daarnaast is het klooster bekend door de kapel beschilderd door de maniëristische kunstenaar Sodoma met De verrukking van de H. Catharina en haar bezwijming in St. Catherina kapel. Na een wandeling terug naar het station, begon de reis terug naar het appartement.
Zondag heb ik gewerkt aan mijn onderzoek en gewandeld in de buurt van het voetbalstadion.
Voor vandaag stond het Nationaal Museum Bargello op het programma. Het museum is gevestigd in Bargello paleis met een 54 meter hoge klokkentoren. Deze La Montanima moest de burgers waarschuwen als de stad werd aangevallen. De Bargello, het hoofd van de politie, woonde in het paleis vanaf 1574. Hij maakte een grauwe gevangenis van het paleis met diverse martelkamers. Tot 1786 zijn er in de tuin van het paleis executies voltrokken, toen werd de doodstraf door de groothertog Pietro Leopoldo afgeschaft en de martelwerktuigen werden verbrand. De gevangenis bleef wel in gebruik tot 1857. Voor die tijd weren er ook al mensen gefolterd. Leonardo da Vinci kwam hier vaak om zijn anatomische interesse te bevredigen en schetsen te maken van de gefolterde lichamen. Vandaag de dag is het gelukkig een museum dat enkele kunstwerken van belangrijke kunstenaars bevat. Mijn persoonlijke favorieten zijn de bronzen David en St. George van Donatello. 's middags heb ik de geleende boeken teruggebracht naar het kunsthistorisch instituut en vanaf daar ben ik naar San Miniato al Monte gelopen. Het was prachtig lenteweer en boven op de berg staan allerlei bloemen en bomen in bloei waardoor ik helemaal blij werd. Het San Miniato is een kerk met een legende. Deze kerk is gewijd aan een Christelijke soldaat die onder keizer Ducius in de 3e eeuw werd onthoofd om zijn godsdienstige voorkeur. Om hem tot andere gedachten te brengen werd hij volgens de overlevering eerst aan een aantal folteringen onderworpen: in een gloeiende oven gegooid, aan wilde dieren gevoerd en opgehangen, maar al deze martelingen hadden geen enkel effect. Integendeel, Christus zelf verscheen aan hem om hem te troosten en nieuwe moed te geven. Uiteindelijk werd hij met het zwaard ter dood gebracht en onthoofd. Desalniettemin schijnt hij er toe in staat te zijn geweest met zijn hoofd in zijn handen de Arno over te steken alvorens hier hoog op de heuvel aan zijn einde te komen. Een andere versie van dit verhaal zegt dat engelen hem naar deze plek boven de stad brachten.
Vanaf de kerk heb je heel mooi uitzicht over de stad. Ik heb hier ook een uurtje zitten tekenen. Ondertussen nog op de foto gezet door een toerist, die graag een foto van mij, de tekening en het uitzicht over de stad wilde hebben. Na deze actieve dag, ben ik naar beneden gelopen voor een welverdiende cono gelatto met fragole (aardbeiden) en yoghurt.
Veel liefs,
Marjolein
Afgelopen zaterdag ben ik met de trein naar Siena geweest. Siena ligt ongeveer anderhalf uur rijden(76 km) met de trein van Florence. Met de trein ga je deels door de Chianti streek, maar van de wijndruiven is nog niet zo veel te zien: de bomen zijn allemaal nog kleine stronkjes waar net de eerste groene blaadjes en takken aankomen. Het station van Siena ligt niet echt in het centrum. Je moet eerst door een winkelcentrum om bij de bus te komen en met de bus kun je dan naar de stad. Je kunt ook lopen van en naar de stad, dit duurt ongeveer een half uurtje. Via de hoofdstraat kom je uit op het belangrijkste plein van de stad, namelijk het Il Campo (in NL: het veld). Dit schelpvormige plein ligt tussen drie bergen in en is supermooi om te zien, en om even van te genieten in de zon. Op het plein staat ook een kopie van de fonte Gaia (vrolijke fontein). Ter ere van het voltooien van de watervoorziening van Siena kreeg Jacopo di Piero della Quercia, een beeldhouwer en zoon van een goudsmid uit Lucca, de opdracht om een fontein te ontwerpen. Hij heeft meer dan tien jaar aan de fontein gewerkt. Het water van de fontein is afkomstig uit een 30 km lang aquaduct. op de dichte zijden zijn reliëfs en sculpturen aangebracht van onder meer de verdrijving van
Adam en Eva uit het paradijs en de legendarische ontstaansgeschiedenis van Siena. Vervolgens ben ik naar het Piazza del Duomo gelopen, waar je de dom en de doopkapel van Siena kunt bewonderen. Na een verdere wandeltocht door de stad en een zoektocht naar de Chiantiwijn met de rieten onderkant, heb ik het Convento di S. Francesco bezocht. De Chianti wijn met de speciale onderkant is overigens niet in een normale wijnwinkel te verkrijgen, volgens mij kopen alleen de touristen die wijn. Het Convento di S. Francesco is vooral bekend door het relikwie van het gemummificeerde hoofd van de heilige Catharina van Siena, één van de twee patroonheiligen van Italië, die in 1461 heilig werd verklaard. Daarnaast is het klooster bekend door de kapel beschilderd door de maniëristische kunstenaar Sodoma met De verrukking van de H. Catharina en haar bezwijming in St. Catherina kapel. Na een wandeling terug naar het station, begon de reis terug naar het appartement.
Zondag heb ik gewerkt aan mijn onderzoek en gewandeld in de buurt van het voetbalstadion.
Voor vandaag stond het Nationaal Museum Bargello op het programma. Het museum is gevestigd in Bargello paleis met een 54 meter hoge klokkentoren. Deze La Montanima moest de burgers waarschuwen als de stad werd aangevallen. De Bargello, het hoofd van de politie, woonde in het paleis vanaf 1574. Hij maakte een grauwe gevangenis van het paleis met diverse martelkamers. Tot 1786 zijn er in de tuin van het paleis executies voltrokken, toen werd de doodstraf door de groothertog Pietro Leopoldo afgeschaft en de martelwerktuigen werden verbrand. De gevangenis bleef wel in gebruik tot 1857. Voor die tijd weren er ook al mensen gefolterd. Leonardo da Vinci kwam hier vaak om zijn anatomische interesse te bevredigen en schetsen te maken van de gefolterde lichamen. Vandaag de dag is het gelukkig een museum dat enkele kunstwerken van belangrijke kunstenaars bevat. Mijn persoonlijke favorieten zijn de bronzen David en St. George van Donatello. 's middags heb ik de geleende boeken teruggebracht naar het kunsthistorisch instituut en vanaf daar ben ik naar San Miniato al Monte gelopen. Het was prachtig lenteweer en boven op de berg staan allerlei bloemen en bomen in bloei waardoor ik helemaal blij werd. Het San Miniato is een kerk met een legende. Deze kerk is gewijd aan een Christelijke soldaat die onder keizer Ducius in de 3e eeuw werd onthoofd om zijn godsdienstige voorkeur. Om hem tot andere gedachten te brengen werd hij volgens de overlevering eerst aan een aantal folteringen onderworpen: in een gloeiende oven gegooid, aan wilde dieren gevoerd en opgehangen, maar al deze martelingen hadden geen enkel effect. Integendeel, Christus zelf verscheen aan hem om hem te troosten en nieuwe moed te geven. Uiteindelijk werd hij met het zwaard ter dood gebracht en onthoofd. Desalniettemin schijnt hij er toe in staat te zijn geweest met zijn hoofd in zijn handen de Arno over te steken alvorens hier hoog op de heuvel aan zijn einde te komen. Een andere versie van dit verhaal zegt dat engelen hem naar deze plek boven de stad brachten.
Vanaf de kerk heb je heel mooi uitzicht over de stad. Ik heb hier ook een uurtje zitten tekenen. Ondertussen nog op de foto gezet door een toerist, die graag een foto van mij, de tekening en het uitzicht over de stad wilde hebben. Na deze actieve dag, ben ik naar beneden gelopen voor een welverdiende cono gelatto met fragole (aardbeiden) en yoghurt.
Veel liefs,
Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
