Ciao uit Florence

Hallo allemaal,

Dinsdag en woensdag ben ik veel in de bibliotheek geweest, aangezien er thuis nog geen internet is. Dit kan maximaal tot ongeveer maandag duren, maar laten we hopen dat het internetbedrijf de problemen eerder heeft opgelost.
Dinsdagochtend ging ik met mijn laptop op weg naar de bibliotheek. Gelukkig gaat er vanaf een zijstraat van mijn route een bus naar de bibliotheek, zodat ik niet het hele eind hoefde te lopen. In de bibliotheek heb ik een tijdje aan mijn onderzoek gewerkt en alle verjaardagse-mails gelezen. Voordat mijn accu op was heb ik nog wat informatie opgezocht over een krant over sponsors die ik wilde lezen voor mijn onderzoek. Tot één uur ’s middags kun je aanvragen voor literatuur doen bij de centrale balie, maar deze krant lag in de salle de periodici, dus moest ik daar mijn aanvraag doen. Als je bij de balie een krant of boek aanvraagt moet je ongeveer een uurtje wachten voordat het personeel de krant heeft opgezocht. In de tussentijd ben ik terug naar huis gelopen en heb even een middagboterhammetje gegeten. Vervolgens weer terug met de bus om met mijn bonnetje de krant af te halen bij de balie in de periodici zaal. De lectuur daar wordt erg zorgvuldig bewaard. Ik had een krant uit 2006, maar deze was vacuüm verpakt en de verpakking werd door de medewerker opgeknipt. De krant mag ik alleen in dezelfde zaal lezen, omdat ik geen inwoner of student van Florence ben. In de zaal kwam ik weer de jongen tegen die ik ’s ochtends bij het uitchecken van de bibliotheek ook had ontmoet (volgens mij trekt blond haar Italiaanse jongens aan), en hij vroeg hoe ik Italiaanse kranten kan lezen als ik de taal niet spreek. De kranten en websites kan ik gelukkig een beetje lezen door het mixen van het vocabulaire van verschillende talen (en op de websites ook met behulp van vertaalmachines). Na wat aantekeningen uit de krant te hebben gemaakt, wat toch even duurde, vertrok ik weer uit de bibliotheek om nog een beetje de stad door te lopen. De bibliotheek grenst aan het Piazza Santa Croce waar de Santa Croce kerk staat. Via een toeristische straat met onder andere een winkel met allemaal houten klokjes, kwam ik bij Mercato Nuovo/ Mercato Centrale. Hier staat het welbekende zwijn van Florence. Als je hier een muntje in een soort put gooit kom je ooit weer terug in Florence. Na het Mercato kwam ik op het onafhankelijkheidsplein en via een aantal andere straatjes kwam ik bij een bushalte. Met de bus kon ik naar het station en vanaf daar veilig naar huis. ’s Avonds heb ik heb verse tomatensaus met wortels gemaakt voor door de spaghetti, een verhaal voor op de website geschreven en een Baantjeraflevering van de externe harde schijf gekeken.
Vandaag heb ik ’s ochtends wat boodschappen gedaan, want mijn waterflesjes waren bijna op, en hoewel het water hier drinkbaar is, ruikt het toch erg naar chloor. Toch niet zo smakelijk. Op weg naar de supermarkt heb ik mijn eerste Italiaanse cappuccino op, die hier toch een stuk goedkoper is dan in Nederland: uno trente (oftewel 1 euro 30). Daar moet je alleen dan wel bij blijven staan. ’s Middags ben ik weer naar de bibliotheek gegaan om via internet mijn docent op de hoogte te houden van mijn vorderingen. Ook heb ik een e-mail gekregen van de Europese University Institute dat ik gebruik mag maken van hun bibliotheek. Vrijdag ga ik dus met de bus naar Fiesole, waar je ook prachtig kunt uitkijken over Florence. Na al het harde werk ben ik weer met de bus naar huis gegaan. Vanwege het feit dat de temperatuur al aardig was gestegen heb ik thuis lekker mijn korte broek aangetrokken en ben ik via de gelatteria op weg gegaan naar het park. Bij de gelatteria kocht ik een picollo ijsje: wat een klein ijsje met één of twee smaken kan zijn. Vandaag heb ik yoghurt en fragole (aardbei) uitgeprobeerd en dit beviel erg goed. Al lopend was ik aangekomen bij het park waar ik lekker op het gras heb gezeten. Eerst zat ik alleen dichtbij een hondendrol, dus ben ik verhuisd en heb ik ergens anders in de zon mijn puzzel afgemaakt. Daarnaast heb ik een nieuwe tekening gemaakt. Dit keer van een man met een gitaar. Rond half zeven liep ik naar de bushalte. Gelukkig miste ik net mijn bus anders was ik mijn zonnebril vergeten die nog in de buurt van de hondendrol lag, maar de bril lag er nog. Tien minuten later kon ik met de volgende bus naar huis. In het appartement was de diepvriescanneloni voldoende ontdooid om uit het aluminiumbakje te halen en in een schaal in de magnetron te stoppen. Samen met de gebakken champignons was dit echt superlekker.

Veel liefs uit het land van cappuccino’s, ijsjes en canneloni,
Marjolein